راجر فدرر، تنیسور صاحب نام سوئیسی و شماره یک تنیس دنیا، این بار درلباسی متفاوت ظاهر شده؛ لباسی که شاید کمتر کسی تصور می کرد تا فدرر را در آن ببیند.

این تنیسور سوئیسی با برتن داشتن پیراهن شماره 10 تیم ملی فوتبال برزیل، مقابل دوربین های عکاسان ژست گرفته و روز پجشنبه این عکس را در صفحه توئیترش قرار داد.هدف او از این کار تبلیغ برای دو بازی دوستانه ای است که در ماه دسامبر در سائوپائولو برگزار می شود.

فدرر در توضیح عکسی که با پیراهن زرد و سبز و شورت آبی سلسائو انداخته نوشته:« من خودم را برای تور ژیلت در برزیل آماده می کنم. فکر می کردم که تور تنیس است و نه فوتبال . »
او همچنین عکس دیگری را در صفحه فیس بوکش قرار داده که در پشت پیراهن او کلمه فدرر در بالای شماره 10 سلسائو خود نمایی می کند. این تنیسور سوئیسی در زیر این عکس نوشته :« اگر من بازیکن فوتبال بودم، فکر می کنیم لقبم چه بود؟

جالب است که در زیر این عکسها، حدود 10 هزار نفر نظراتشان را بازتاب دادند و حدود 32 هزار نفر هم گزینه «خوشم آمد» زیر تصویر را انتخاب کردند.

 

 

البته فدرر عکس هایی را هم با لباس تیم ملی والیبال برزیل در صحفه اش قرار داده.

طبق گزارش منتشره در روزنامه «او استادو د سائو پائولو»، فدرر در روزهای 3 و 6 دسامبر در دو مسابقه در ورزشگاه ایبیراپوئرای سائوپائولو شرکت خواهد کرد. در این تور، بازیکنان صاحب نامی از جمله ژو ویلفرید سونگای فرانسوی، ماریا شاراپووای روس، کارولینا ووزنیاکی دانمارکی، سرنا ویلیامز آمریکایی، ویکتوریا آزارنکای بلاروس نیز شرکت دارند.

به علاوه توماس بلوچی و برادران آمریکایی باب و مایک برایان که در صدر رنکینگ ATP در شاخه دونفره هستند و روبروی برونو سوارس و مارسلو ملوی برزیلی بازی می کنند نیز در این تور حضور خواهند داشت.


در ماه مارس، فدرر در صحفه فیس بوکش اعلام کرده بود:« به شدت خوشحالم که بالاخره با سرزمین فوق العاده برزیل آشنا شدم و عشق بازی در این کشور را تجربه کردم.»
فدرر که در مسابقات اوپن آمریکا، مغلوب توماس بردیچ ، تنیسور جمهوری چک شده و از گردونه رقابت ها کنار رفت در صحبت هایی به این نکته اشاره کرد که رقابت های این فصل تور ATP یکی از بهترین تورهای کارنامه ورزشی اش بوده.


در سال 2012 فدرر در ویمبلدون به هفدهمین گرند اسلم خود دست یافت و مدال نقره رقابتهای تنیس المپیک لندن را هم مال خود کرد و در 7 تورنمنت دیگر به قهرمانی رسید.
البته شکست در نیویورک، مانع از آن شد که او بتواند بعد از 87 سال اولین تنیسوری لقب بگیرد که شش جام را در یو.اس.اوپن کسب کرده.

سعاد-شاهین
 

ركورددارترين مرد جهان بزرگترين راكت تنيس جهان را ساخت.
اين مرد آمريكايي با كمك 20 تن ديگر در مدت 10 روز راكت‌تنيسي به طول 15 متر ساخت.

«آشريتا» بيش از 150 ركورد را در كتاب گينس به نام خود به ثبت رسانده كه يكي از آنها ساخت بزرگترين راكت تنيس جهان است.











«آشريتا» معتقد است كه توانايي بشر نامحدود است و قادر است فعاليت‌هاي خارق العاده‌اي انجام دهد.

بازی‌های پارالمپیک یک رویداد چند ورزشی است که برای ورزش‌کاران دارای معلولیت‌های جسمی و ذهنی برگزار می‌شود.

مسابقات پارالیمپیک که مهمترین و مورد توجه‌ترین مسابقات ورزشی جهان برای افراد کم‌توان است از سال ۱۹۶۰ تاکنون هر چهار سال یک‌بار به طور منظم برگزار شده و از سال ۱۹۸۸ پس از برگزاری مسابقات المپیک و در همان شهری که المپیک میزبانی می‌شده، انجام می‌شود. کمیته بین‌المللی پارالمپیک (آی‌پی‌سی) نهاد برگزار کننده این مسابقات است.

واژه پارالمپیک ترکیبی از پیشوند یونانی پارا (παρά) به معنای «همراه» و «کنار» و واژه المپیک است.

تاریخچه

پیشینه پارالمپیک به مراسم افتتاحیه المپیک ۱۹۴۸ لندن باز می‌گردد که در آن مسابقاتی برای سربازان بریتانیایی فلج شده در جریان جنگ جهانی دوم برگزار شد، شرکت ورزش‌کارانی از هلند در دوره بعدی این مسابقات که چهار سال بعد برگزار شد، آن رویداد را به عنوان اولین مسابقات بین‌المللی از این نوع در تاریخ ثبت کرد.

اما در اولین دوره مسابقات پارالمپیک که سال ۱۹۶۰ در رم برگزار شد، تنها قربانیان جنگ حضور نداشتند. پارالمپیک ۱۹۷۶ تورنتو نیز اولین دوره‌ای بود که افرادی با انواع دیگر معلولیت (به جز فلجی پائین‌تنه) هم در آن شرکت داشتند.

از المپیک ۱۹۸۸ سئول مسابقات در شهر میزبان المپیک برگزار می‌شود و به موجب موافقتنامه سال ۲۰۰۱ کمیته بین‌المللی پارالمپیک و کمیته بین‌المللی المپیک از المپیک ۲۰۱۲ لندن هر دو رویداد المپیک و پارالیمپیک به طور همزمان در یک شهر برگزار خواهند شد.

پارالمپیک تابستانی

ورزش‌هایی که هم‌اکنون در برنامه مسابقات پارالیمپیک قرار دارند:

• بسکتبال با ویلچر
• پاروزنی
• پاورلیفتینگ
• پینگ پنگ
• تنیس با ویلچر
• تیر و کمان
• تیراندازی
• جودو (نابینایان و کم‌بینایان)
• دو و میدانی
• دوچرخه سواری
• راگبی با ویلچر
• شنا
• شمشیربازی با ویلچر
• قایق‌رانی بادبانی
• گلبال
• فوتبال ۵ نفره
• فوتبال ۷ نفره
• والیبال نشسته
• بوچیا

بوریس فرانس بکر (به آلمانی: Boris Franz Becker) (زاده ۲۲ نوامبر ۱۹۶۷) تنیسور حرفه‌ای شمارهٔ یک سابق جهان از آلمان است. وی قهرمان ۶ گرنداسلم در بخش انفرادی، برندهٔ مدال طلای المپیک ۱۹۹۲ بارسلون و جوان‌ترین قهرمان بخش انفرادی ویمبلدون در طول تاریخ با کسب این عنوان در ۱۷ سالگی است.

کشور	آلمان
اقامت	سوئیس
تاریخ تولد	۲۲ نوامبر ۱۹۶۷
محل تولد	لیمن، آلمان غربی
قد	۱۹۰ سانتی‌متر
وزن	۸۵ کیلوگرم
تبدیل به حرفه‌ای	۱۹۸۴
بازنشستگی	۳۰ ژوئن 1999
جایزه‌های نقدی حرفه	۲۵٫۰۸۰٫۹۸۶ دلار (پنجمین تنیسور پردرآمد تاریخ)
تک‌نفره
عنوان‌های حرفه:	۴۹
بالاترین رتبه:	۱ (۲۸ ژانویه ۱۹۹۱)
نتیجهٔ گرنداسلم
آزاد استرالیا	قهرمان (۱۹۹۱ - ۱۹۹۶)
آزاد فرانسه	نیمه‌نهایی (۱۹۸۷ - ۱۹۸۹ - ۱۹۹۱)
ویمبلدون	قهرمان (۱۹۸۵ - ۱۹۸۶ - ۱۹۸۹)
آزاد آمریکا	قهرمان (۱۹۸۹)
تورنمنت‌های مهم
بازی‌های المپیک	دور سوم (۱۹۹۲)
دونفره
عنوان‌های حرفه:	۱۵
بالاترین رتبه:	۶ (۲۲ سپتامبر ۱۹۸۶)
آزاد استرالیا	یک‌چهارم (۱۹۸۵)
آزاد آمریکا	قهرمان (۱۹۹۲)

هرجا منصور بهرامي، ستاره قديمي تنيس ايران حضور دارد، فضايي براي شوخي و خنده نيز فراهم مي‌شود. 

به گزارش فارس، روزنامه "فرانكفورتر آلگماينه سايتونگ" در تازه ترين شماره خود گزارشي از ستاره اسبق تنيس ايران به چاپ رسانده است.

در اين گزارش كه از منصور بهرامي به عنوان "بامزه ترين ورزشكار سال" ‌ياد شده، در ابتدا اين نكته مطرح شده كه اين ستاره قديمي در هر ميداني كه وارد مي‌شود، ‌باوجودي كه به تنيس مي‌پردازد؛ اما اسباب شاد شدن همگام را با كارهايش فراهم مي كند.

اين روزنامه مي‌نويسد: "وقتي بدانيم كارهايي كه بهرامي انجام مي‌دهد، ديگر تنيسورها انجام نمي‌دهند، ‌آنوقت بايستي او را با مزه‌ترين ورزشكار جهان دانست."

روزنامه آلماني به يكي از دلايل پرداختن به بهرامي و تهيه گزارش از وي اشاره دارد: "تحت شرايطي خاص در ميدان البرت هال شهر لندن، بهترين ستارگان سابق تنيس جهان گردهم آمده‌اند تا نشان دهند حتي در سنين بالا نيز با وجود كندي سرعت، از توان و تجربه بالايي براي در دست گرفتن راكت و انجام بازي‌هاي عامه پسند برخوردارند."

تنيس با كمدي ورزشي

بهرامي در اين مسابقات با سه رقيب كاملا معروف روبرو شد.
اين روزنامه نوشت: "بهرامي براي انجام رقابت دست به برخي حركات خنده دار و نوظهور زد. به طور مثال، در اوايل بازي خود ضربه «والي» را در حال نشسته انجام داد يا موقع ضرباتي كه از نزديك تور زده، جهت دفاع حتي صندلي داور را نيز برداشت و محكم يكي از پايه‌هاي آن را شكست."
اين نشريه افزود كه او همه اين كارهاي عجيب نمايشي را در حالات مختلف به معرض نمايش گذاشت.

اظهارات بهرامي

بهرامي مي‌گويد: "برايم اين امكان وجود دارد كه در بازي هاي زيادي در اين رده سني برنده شوم؛ اما تفريح و شور و شعف را بر بازي به صورت جدي ترجيح مي‌دهم. اينجوري حداقل باعث خوشحالي مردم مي شوم."

گزارشگر اين نشريه به اين نكته اشاره دارد كه در اولين مصافش كه مقابل جام مك انرو، قهرمان سابق تنيس ويمبلدون انجام گرفت، ستاره امريكايي به دليل شيرين كاري هاي بهرامي، از وي ناراضي بود؛ ولي وقتي با قهرمان تينس ايران روبرو شد و شاهد حركات او شد، ‌از وي به عنوان يك نابغه ‌ياد كرد.

اين نشريه عنوان كرد كه بهرامي در جواني به دليل كم بودن توان و امكانات تنيس ايران نتوانست در حد يك سوپر استار جهاني مطرح شود.

تنيس، ورزش پولدارها

در ادامه اين گزارش از قول بهرامي عنوان شده كه بعد از وقوع انقلاب اسلامي، تنيس به عنوان ورزش پولدارها شناخته شد. به همين دليل او مجبور شد به شهر نيس بيايد و شب‌ها را زيرپل‌ها بخوابد و خودش را از پليس مخفي نگه دارد.
وي در آن هنگام در مسابقات داخلي تنيس در فرانسه شركت كرد كه بعدا با خانمي فرانسوي ازدواج كرد كه ثمره اين ازدواج، دو پسر بود.

اظهارنظر بهرامي

اين نشريه در بخش پاياني گزارش خود به درج نقطه نظرات ستاره ايراني پرداخت: "در رشته دوبل توانستم به بازي نهايي اين جام برسم. در رشته انفرادي نيز توانستم ستارگان زيادي را با شيرين كاري هايم اذيت كنم.

وي افزود: "در بازي مقابل بوريس بكر كاري كردم كه به دليل روبرو شدن با من به دردسر افتاد. نكته مهم برايم اين است كه به زمين بيايم تا سعادتمندترين انسان روي كره خاكي باشم."

«آماده‌ام كه با هر كسي مايل باشد كشتي بگيرم. حتي اگر ملكه انگليس هم روي تشك بيايد. دو خمش را خواهم گرفت!»

  رقابت بيش از 10 هزار ورزشكار از 204 كشور جهان در سي امين المپيك به پايان رسيد. المپيك لندن پر از شادي‌ها و غم‌ها براي شركت كنندگان و هواداران بود و اتفاقات جالبي رخ داد كه در نوع خود منحصر به فرد بود.

در ادامه ایسنا نگاهي به معروف‌ترين و جالب‌ترين نقل قول‌هاي مطرح شده توسط ورزشكاران، مربيان و مسئولان برگزاري اين بازي‌ها دارد:



«المپيك شاداب و با شكوهي بود»




ـ ژاك روخه رييس كميته بين‌المللي المپيك در مراسم اختتاميه المپيك



«اين همان كاري است كه براي انجام دادنش به اينجا آمدم. حالا تبديل به يك اسطوره شده‌ام»




ـ يوسين بولت پس از تكرار قهرماني در دوي 100 متر و 200 متر المپيك



«هيچ فشاري نبود. بايد در كشور من بازي كنيد تا معني واقعي فشار را درك كنيد. تماشاگران به سويتان آجر پرت مي‌كنند»




ـ ايوانو باليچ بازيكن تيم هندبال كرواسي پس از شكست مقابل فرانسه در بازي نيمه نهايي



«دوست داشتم براي هر يك از دو دخترم يك مدال كسب كنم. دختر دومم همين روزها مي‌آيد»




ـ محمد فرح پس از قهرماني در دوي 10 هزار متر و پنج هزار متر المپيك. وي نخستين ورزشكار بريتانيايي است كه به اين عنوان دست پيدا مي‌كند. همسر فرح باردار است و اين زوج به زودي صاحب دومين دختر خود خواهند شد.



«خيلي سخت است كه احساساتم را به انگليسي بيان كنم. حتي به سوئدي هم خيلي سخت است!»




ـ پيا ساندهاگ مربي سوئدي الاصل تيم فوتبال زنان آمريكا پس از قهرماني اين تيم با پيروزي مقابل ژاپن در ورزشگاه مملو از جمعيت ومبلي



«آماده‌ام كه با هر كسي مايل باشد كشتي بگيرم. حتي اگر ملكه انگليس هم روي تشك بيايد. دو خمش را خواهم گرفت!»




ـ جيسون باروفس كشتي‌گير آمريكايي پس از پيروزي مقابل صادق گودرزي در فينال وزن 74 كيلوگرم كشتي آزاد



«مادرم هر روز صبح به ما مي‌گفت: "كارل كفشت را بپوش، اوسكار تو هم پاي مصنوعي‌ات را بپوش". به همين دليل هيچ گاه تصور نمي كردم كه معلول هستم، بلكه پاهاي مصنوعي‌ام را هميشه يك نوع كفش متفاوت فرض مي‌كردم».




ـ اوسكار پيستوريوس دونده معلول آفريقاي جنوبي كه با دو پاي مصنوعي در المپيك حاضر بود. وي تا چند روز ديگر بايد در پارالمپيك به رقابت با حريفان بپردازد.



«روي تابلوي عدد 31 را ديدم و فكر كردم كه برادرم خطا كرده و جريمه شده است. با خودم گفتم " اليستار احمق! جريمه شدي" ولي بعد از آن به لباسم نگاه كردم و متوجه شدم كه شماره 31 خودم هستم!»




ـ جاناتان برونلي بريتانيايي پس از اين كه به دليل خطا در مرحله دوچرخه‌سواري رقابت‌هاي سه‌گانه مردان، 15 ثانيه جريمه شد به مدال برنز اين رشته رسيد. برادر او اول شد و طلا گرفت.



« اميدوارم كه اين مدال الهام‌بخش كودكان كشورم باشد و آنها اسلحه و چاقوهاي خود را زمين گذاشته و به جاي آنها به سراغ كفش ورزشي بروند».




ـ اريك باروندو پس از اين كه در پياده روي 20 كيلومتر مردان به مدال نقره رسيد. اين نخستين مدال تاريخ گواتمالا در بازي‌هاي المپيك است.



«عصر بخير آقاي باند»




ـ ملكه اليزابت در 86 سالگي همراه با دنيل كريگ بازيگر نقش «جميز باند» در نخستين فيلم خود به ايفاي نقش پرداخت. اين فيلم كوتاه در مراسم افتتاحيه المپيك به نمايش در آمد و پس از آن بدل او از هلي كوپتر با چتر نجات به درون ورزشگاه پريد.



«افراد زيادي به دليل حضور من در المپيك به ورزش روئينگ علاقمند شده‌اند. وقتي به كشورم بازگردم كارمان را شروع مي‌‌كنيم. فقط بايد منتظر بمانيم تا قايق‌ها برسند»




ـ همدو دجيبو ايساكا قايقران رشته روئينگ نيجر كه براي حضور در رقابت‌هاي روئينگ سنگين وزن انفرادي مردان تنها چند ماه تمرين كرده بود. البته تمرينات او خارج از اين كشور كه دور از آب و بيابان است، انجام شد.



«موفقيت‌هاي من به دليل كار سخت و تمريناتم بود و هيچ گاه از مواد ممنوعه استفاده نكرده‌ام. دست مردم چين آلوده نيست»




ـ يه شيون شناگر زن 16 ساله چيني كه در شناي 400 متر انفرادي مختلط زنان ركورد شكني كرد و توسط آمريكايي‌ها به دوپينگ متهم شد.



«گفته بودم كه مدال همين جاست و فقط بايد آن را به دست بياورم. احساس فوق‌العاده‌اي داشتم. احساس بزرگي داشتم، ولي حالا احساس بزرگتري دارم. يك درد بزرگ!»




ـ فابيان كانكلارا دوچرخه‌سوار سوئدي كه در رقابت‌هاي دوچرخه‌سواري جاده مردان دچار آسيب ديدگي‌ شد و نتوانست به كار خود ادامه دهد.



«ما از طرفي درباره وضعيت حمل و نقل در لندن نگران هستيم و از طرف ديگر درباره اين قضيه بحث مي‌‌كنيم كه چطور مي‌توان يك تابوت را وارد اتوبوس كرد!»




ـ جان كريب مدير سازمان كفن و دفن لندن در اعتراض به اختصاص يافتن يكي از لاين‌هاي خيابان‌هاي اين شهر به خودروهاي مخصوص المپيك



«وقتي كودكم لگد مي‌انداخت، نفس عميق مي‌كشيدم و سعي مي‌كردم كه خونسردي خود را حفظ كرده و با او حرف بزنم. به او مي گفتم: آرام باش و اجازه بده مادرت شليك كند.»




ـ نور سورياني تيرانداز زن مالزيايي كه در رقابت‌هاي المپيك هشت ماهه باردار بود.



«همه ما به باشگاه رفته‌ايم ولي هيچ كدام تاكنون با چنين موضوعي مواجه نشده بوديم. ورزشكاران روس حركات كششي مي‌كردند و كارهايي انجام مي‌دادند كه از لحاظ فيزيكي غير ممكن به نظر مي‌رسيد.»




ـ استورات پيرس سرمربي تيم فوتبال مردان بريتانيا در توصيف آنچه كه در درون دهكده المپيك ديده است.



«چهار سال تلاش كردم تا در المپيك مدال بگيرم. ولي حالا ظرف يك ثانيه همه چيز را از دست دادم. پذيرش اين موضوع غير ممكن است.»




ـ شين آلام شمشيرباز زن كره‌اي پس از اينكه در مرحله نيمه نهايي به دليل اشتباه زمان‌گيري شكست خورد و حذف شد ،به مدت يك ساعت روي پيست نشست و گريه كرد.



«آريل از زماني كه 9 ساله بود، به راحتي من را شكست مي‌داد. بايد بپذيريم كه او استعداد خارق العاده‌اي دارد.»




ـ بيل گيتس موسس شركت مايكروسافت و ميلياردر سرشناس آمريكايي در واكنش به موفقيت‌هاي آريل هسينگ ورزشكار زن 16 ساله تنيس روي ميز آمريكا كه او را «عمو بيل» خطاب مي‌كند.



«برخي از شما گيج خواهيد شد. در اين قضيه ترديدي ندارم. اميدوارم كه از اين نمايش مهيج لذت ببريد. همچنين بسياري از شما متوجه اشارات موجود در آن نخواهيد شد.»



ـ دني بويل كارگردان مراسم افتتاحيه خطاب به خبرنگاران بين‌المللي پيش از آغاز مراسم.



«هيجان‌ها به سرعت رو به فزوني است و فكر مي‌كنم كه تب المپيك از اندازه خارج خواهد شد.»




ـ بوريس جانسون شهردار لندن

کاروان ورزشی ایران در المپیک لندن، با کسب 12 مدال، 9 پله بالاتر از بهترین جایگاهش در تاریخ بازی‌های المپیک ایستاد.
 

در کمتر از سه هفته رقابت 52 ورزشکار ایرانی در لندن، فراز و نشیب‌هایی بود که در ادامه به مهمترین آنها به‌ صورت کوتاه اشاره خواهیم کرد.

ورزش تنها موقعیتی اجتماعی بر روی کره زمین است که در لحظه، بخشی را بسیار خوشحال و بخشی را بسیار ناراحت در یکجا جمع می‌کند و کنار خود نگه می‌دارد. بر این اساس است که ورزش را عرصه اشک‌ها و لبخندها قلمداد می‌کنند. در ادامه این گزارش به لحظاتی اشاره خواهیم کرد که در بازی‌های لندن گذشت و در ذهن ملت ایران برجا خواهد ماند.




شروع شیرین الهه احمدی و نوشاد عالمیان

سابقه تاریخی ملت ایران در مورد هفته اول المپیک، ناکامی‌ها، شکست‌ها و حذف‌های ورزشکاران کشورمان است، چراکه به‌صورت سنتی رشته‌های مدال‌آور ایران از هفته دوم بازی‌ها و یا در روزهای پایانی وارد میدان می‌شوند، اما در این دوره یکی، دو اتفاق خوب باعث شد تا راه انتقادها بسته شود و عملکرد ورزشکاران چندان هم ناموفق جلوه نکند. یکی از دلایل اصلی این جریان راهیابی الهه احمدی به فینال تیراندازی و قرار گرفتن در جایگاه ششم المپیک بود. پس از او نوشاد عالمیان نیز در روزهای بی‌مدالی ایران، حریفان را یکی پس از دیگری در تنیس روی میز از پیش‌رو برمی‌داشت تا حداقل دلمان به این موفقیت‌ها خوش باشد. موفقیت‌هایی که در نوع خود در حد مدال المپیک می‌ارزید.





حذف ناجوانمردانه علی مظاهری

بوکسورهای ایران در همان هفته نخست وارد رینگ شده بودند و یکی در میان خوب کار می‌کردند، تا نوبت رسید به علی مظاهری، پرچمدار ایران در بازی‌ها. مظاهری به قهرمان جوانان جهان از کوبا خورده بود. قهرمان بلندقامت ایران آن شب وارد رینگ شد. در حالی که همه برای موفقیت او به سالن آمده بودند، وارد رینگ شد، اما داور در راند دوم و با وجود اینکه او پیشتر از حریفش بود، چنان ضرب شستی به مظاهری نشان داد که مجبور شد کلاهش را بر زمین بزند و قبل از اینکه داور دست حریفش را بالا ببرد از رینگ خارج شد و به رختکن رفت. این شب نخستین شب تلخ ورزش ایران در لندن بود. شبی که دستمان به جایی بند نبود‌؛ حقمان را خوردند و جرعه‌ای رویش.





اولین مدال، برنز کیانوش رستمی

وزنه‌‌برداری شروع شده بود، اما هنوز نوبت به ایرانیان نرسیده بود. کیانوش رستمی، قهرمان سال 2011 جهان چنان اعتماد به‌نفسی داشت که می‌گفتیم سالن وزنه‌‌برداری را روز مسابقه روی سرش می‌گذارد و طلا می‌گیرد. سهراب مرادی را نیز یکی از شانس‌های اصلی مدال محسوب می‌کردیم‌؛ ولی روند رقابت طور دیگری چرخید. سهراب مرادی با حذفش همه را غافلگیر کرد و کیانوش رستمی نیز هرچه زور زد به مدالی بهتر از برنز نرسید. وزنه‌‌برداری طلسم‌شکن کاروان شده بود، اما رضازاده و باقری با ناراحتی صحنه را ترک کردند‌؛ چراکه توقع‌شان دو مدال بود. دو مدالی که یکی باید طلا می‌شد.





حمید سوریان، پسر طلایی ایران

همین‌طور که وزنه‌‌برداری ادامه داشت و سعید محمدپور، نفر سوم دنیا در سال 2011 در المپیک پنجم شد، رقابت‌های کشتی ‌فرنگی هم شروع شد. رقابتی که آغازگرش حمید سوریان بود. بنا می‌گفت این سوریان با سوریان‌های قبل فرق می‌کند، اما ما که شکست‌های پکن و گوانگ‌ژو را در ذهن داشتیم سخت می‌توانستیم حرفش را باور کنیم. به هرحال ماندیم تا نوبت به رقابت‌هایش برسد. حمید در همان یکی، دو مسابقه اول نشان داد که با همه وجودش برای طلای المپیک آمده و در پایان روز وقتی برق مدالش را به ما نشان می‌داد، فهمیدیم که سردار کشتی ایران دوباره متولد شده است. حمید پس از پنج طلای جهان، یک طلای المپیک را کم داشت.





امید نوروزی، دومین طلایی فرنگی

امید نوروزی هم قهرمان جهان بود، اما باز هم سخت بود که باور کنیم دو مدال طلا در فرنگی به ایران می‌رسد. فرنگی ایران 40 سال بود که مدال نداشت، حالا چطور در دو شب می‌توانست مدال طلا بگیرد؟ معمای چندان مشکلی نبود، باید تا پایان روز صبر می‌کردیم و می‌دیدیم آیا امید نوروزی توان طلایی شدن را دارد؟ هرچه روز دوم کشتی ‌فرنگی می‌گذشت، کم‌کم دلمان گرمتر می‌شد که این امید نوروزی، امیدی دیگر برای کاروان ورزش ایران است و در پایان روز در حالی که مدال طلا را به دندان می‌گزید، فهمیدیم که ایران و کشتی ‌فرنگی در لندن دو طلایی شده است.




مرثیه‌سرایی بر باخت سعید عبدولی

پس از دو روز طلایی در کشتی فرنگی، اشتهای‌مان باز شده بود و منتظر طلاهای بیشتر بودیم. البته توقع‌مان نیز چندان بیجا نبود، چراکه سعید عبدولی، قهرمان جهان به مصاف حریفانش می‌رفت، اما در این روز چنان عبدولی از دور رقابت‌ها کنار رفت که مرثیه‌هایی بر باخت او سراییدند و رئیس‌جمهور اعلام کرد پاداش 200 سکه‌ای طلایی‌ها به او پرداخت شود. البته پس از آن جریان هرچه جستجو کردیم نه فدراسیون جهانی قانع می‌شد که داورش اشتباه کرده و نه ایرانیان قبول می‌کردند حق‌خوری در کار نبوده است. به هرحال این رقابت نیز یکی از تلخ‌ترین رقابت‌های ورزشی در لندن بود.





نقره باورنکردنی نواب نصیرشلال

رقابت دسته 105 کیلوگرم وزنه‌‌برداری به‌گونه‌ای بود که به سختی می‌توانستیم قبول کنیم نواب نصیرشلال می‌تواند به مدال المپیک برسد، اما رقابت دسته 105 کیلوگرم اتفاق‌هایی را به خود دید که کمتر در ورزش دنیا اتفاق می‌افتد. قهرمانان بزرگ این وزن یا در مسابقه حاضر نشدند و یا حذف شدند تا نواب نصیرشلال به آستانه مدال طلا برود و در نهایت تنها به‌خاطر یک کیلوگرم کمتر نقره‌ای شود. البته او شب رقابت وزنه‌های خوبی را بلند کرد، اما مدال نقره او شاید حتی برای باقری و رضازاده هم باورنکردنی بود.





قاسم رضایی ورق را با طلایش برگرداند

پس از بخت سعید عبدولی، محمد بنا با انگشتانش عدد 3 را به داوران نشان داد. در آن موقع با خود می‌گفتیم چرا بنا این کار را کرد. اگر منظورش سه طلاست که بعید است قاسم رضایی طلایی شود، اما باز هم پایان روز به ما نشان داد که همه تحلیل‌هایمان غلط از آب درآمده است. قاسم رضایی چنان کشتی گرفت که همه را محو خود کرد و حتی داوران نیز نتوانستد راهی برای خوردن حقش پیدا کنند. او سومین فرنگی‌کاری بود که بر روی تشک دور افتخار زد. دوری که نشان داد بنا، بنای کشتی‌فرنگی ایران را خوب بنا نهاده است.




دو سکوی فوق‌سنگین برای ایران

وقتی قاسم رضایی روی تشک دور افتخار می‌زد، احسان حدادی در دایره پرتاب می‌چرخید تا به مدال پرتاب دیسک برسد و سجاد انوشیروانی و بهداد سلیمی برای مدال‌های فوق‌سنگین می‌جنگیدند. در وزنه‌‌برداری با دعای خیر مردم، وزنه بر گردن قهرمان المپیک پکن افتاد تا نتواند کار را ادامه دهد. پس از او بهداد و سجاد نیز هر آنچه خواستند کردند و وزنه‌ها را با قدرت بالای سر بردند. در این رقابت اگرچه سلیمی به طلا رسید، اما عملکرد انوشیروانی بسیار مثال‌زدنی بود که سکوی دوم المپیک را برای خودش نگاه داشت. نکته مهم دیگر این بود که برای نخستین بار در تاریخ المپیک، سکوهای اول و دوم وزنه‌‌برداری به ایران رسیده بود.




احسان حدادی، معجزه دوومیدانی ایران

آن شب، شب عجیبی بود. البته برنامه رقابت‌ها پیش از این نیز نشان داده بود که شب خاصی می‌شود. قاسم رضایی در کشتی طلا گرفت و بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی در وزنه‌‌برداری اول و دوم شدند، اما وقتی احسان حدادی به مدال نقره پرتاب دیسک رسید، شور و شوقی مضاعف در میان علاقه‌مندان به ورزش پدید آمد. شور و شوقی وصف‌ناپذیر. حدادی نخستین مدال دوومیدانی ایران در المپیک را گرفته بود و به قول رئیس کمیته ملی المپیک ایران این مدال به اندازه چند مدال برایش ارزش داشت. واقعاً مدال حدادی معجزه این دوره از رقابت‌ها بود و به اندازه چند طلا به همه چسبید.





وقتی یوسف کرمی باخت

با این موفقیت‌ها وقتی به تکواندو و کشتی آزاد رسیدیم گفتیم عجب کاروانی می‌شود کاروان ایران و عجب نتیجه‌ای خواهیم گرفت. ترسمان از این بود که چین و آمریکا را هم در صدر جدول بگیریم، اما شاید همین حرف‌ها بود که خودمان را چشم زدیم. محمد باقری‌معتمد به سختی فینالیست شد، اما به همان مدال نقره بسنده کرد. گفتیم عیب ندارد، فردا کرمی طلا می‌گیرد و شاید سوسن حاجی‌پور هم به مدال رسید. با این حال به‌خاطر خستگی شب قبل صبح کمی بیشتر خوابیدیم و گفتیم کرمی را در رقابت‌های مراحل بالاتر همراهی می‌کنیم، اما وقتی چشم باز کردیم دیدیم که کار از کار گذشته و کرمی در همان رقابت اول نتیجه را واگذار کرده تا آرزوی طلایی شدن او را همچنان در دل نگه داریم. سوسن حاجی‌پور هم در همان مسابقه اول باخت. باخت تا بگوییم این هم از تکواندو که امید سه مدال از آن داشتیم.





گودرزی زورش به حریف آمریکایی نمی‌رسد

پس از ناکامی تکواندو، امیدمان برای طلای بیشتر تنها به کشتی آزاد بود. کشتی آزادی که این‌بار رسول خادم را بالای سر خود داشت. در روز اول آزاد، تنها کشتی‌‌گیری که به فینال رسید، صادق گودرزی بود. گودرزی هیچ‌گاه حریف رقیب آمریکایی نشده بود و این‌بار هم در فینال المپیک نشد. وقتی برای گفت‌وگو با او رفتیم گفت‌: «آقا زورم نمی‌رسد. او خیلی ... است. من حریف او نمی‌شوم.» وقتی این را گفت با خودم گفتم خب راست می‌گوید، اگر مردی خودت برو روی تشک ببین این سیاه آمریکایی با تو چه می‌کند، به هرحال او نقره المپیک را بر گردن انداخت.




مدال‌های برنز غیرقابل پیش‌بینی

روز دوم رقابت‌های کشتی آزاد در حالی شروع شد که خطیب به عنوان سرپرست فدراسیون کشتی روز قبلش گفته بود که خدا در این روز به دادمان برسد، چراکه از هیچ‌کدام از این کشتی‌گیران توقع مدال نداشت. با این حال هر سه آنها آمدند و جنگیدند و انصافاً خوب کشتی گرفتند. کمی هم بدشانس بودند، اما دست آخر کمیل قاسمی و احسان لشکری به مدال برنز رسیدند تا تعداد مدال‌های ایران به عدد 12 برسد. عددی که برای ورزش ایران رؤیایی بود اما با رسیدن به این دو برنز دلچسب، باز هم حسرت طلا را در کشتی آزاد داشتیم. با این حال چشم به روز پایانی و جایی که تقوی و یزدانی مسابقه داشتند، داشتیم.




باخت تقوی و مصدومیت یزدانی

روز آخر بازی‌ها هم تقوی با باختش در اولین قدم همه را شوکه کرد. خیلی عجیب بود، چطور قهرمان جهان در مسابقه اول باخته. با این حال باید قبول می‌کردیم که او حذف شده است. با این وجود یزدانی را داشتیم و امید این بود که تا فینال به‌راحتی پیش‌ رود، اما گویا بخت چندان با ما یار نبود و او نیز در رقابت یک‌چهارم نهایی پایش پیچید تا نتواند رقابتش را ادامه دهد. این‌طور بود که رقابت‌های کشتی آزاد به پایان رسید، بدون اینکه شاگردان رسول خادم به طلایی رسیده باشند. با این وجود کاروان ورزشی ایران در المپیک سی‌ام با دوازده مدال در جایگاه هفدهم ایستاد. جایگاهی که 9 پله از بیست و ششمی سیدنی بالاتر بود.

سی امین دوره مسابقات المپیک که به میزبانی لندن برگزار می شد به پایان رسید.در این بین کاروان ایران با کسب نتایج بی سابقه به ۱۲ مدال دست یافت و دل ایرانیان را شاد گردانید.

کشورمان ایران با داشتن ۴ مدال طلا ، ۵ مدال نقره و ۳ مدال برنز در جایگاه ۱۷ رنکینگ مدال ها قرار گرفت. همچنین آمریکا در مقام اول ، چین دوم و بریتانیا در جایگاه سوم رنکینگ قرار گرفتند.

بیست کشور اول رنکینگ مدال ها به این شرح می باشد.

عکس ها و تصاویر اختتامیه المپیک ۲۰۱۲ لندن

المپیک ۲۰۱۲ لندن هم به پایان رسید . مراسم اختتامیه با شکوهی انجام شد و تعدادی از عکسهای زیبای این مراسم را در زیر می توانید مشاهده بفرمایید.